fazowe
Encyklopedia PWN
rosyjski fizyk teoretyk.
likwidus
techn. na wykresie fazowym stopu linia lub powierzchnia przedstawiająca zbiór wartości temperatury początku krzepnięcia fazy ciekłej przy ochładzaniu lub końca topnienia fazy stałej — przy ogrzewaniu;
[łac.],
układ elektr. powodujący opóźnienie sygnałów elektr. bez zmiany ich kształtu;
twierdzenie, wg którego objętość przestrzeni fazowej układu opisywanego równaniami Hamiltona pozostaje stała;
fiz. rodzaj maszyny elektrycznej prądu przemiennego, w której zwykle tylko jedno uzwojenie (np. stojana) jest zasilane, a siła elektromotoryczna (SEM) indukowana w obwodzie wtórnym (np. w uzwojeniu wirnika), potrzebna do wytworzenia prądu, a więc i elektromagnetycznego momentu obrotowego, powstaje wyłącznie w wyniku indukcji elektromagnetycznej.
nadpłynność, nadciekłość,
fiz. właściwość helu występująca w bardzo niskich temperaturach, polegająca m.in. na utracie lepkości;
